Thumbnail Image

Kerala Agricultural University, Thrissur

The history of agricultural education in Kerala can be traced back to the year 1896 when a scheme was evolved in the erstwhile Travancore State to train a few young men in scientific agriculture at the Demonstration Farm, Karamana, Thiruvananthapuram, presently, the Cropping Systems Research Centre under Kerala Agricultural University. Agriculture was introduced as an optional subject in the middle school classes in the State in 1922 when an Agricultural Middle School was started at Aluva, Ernakulam District. The popularity and usefulness of this school led to the starting of similar institutions at Kottarakkara and Konni in 1928 and 1931 respectively. Agriculture was later introduced as an optional subject for Intermediate Course in 1953. In 1955, the erstwhile Government of Travancore-Cochin started the Agricultural College and Research Institute at Vellayani, Thiruvananthapuram and the College of Veterinary and Animal Sciences at Mannuthy, Thrissur for imparting higher education in agricultural and veterinary sciences, respectively. These institutions were brought under the direct administrative control of the Department of Agriculture and the Department of Animal Husbandry, respectively. With the formation of Kerala State in 1956, these two colleges were affiliated to the University of Kerala. The post-graduate programmes leading to M.Sc. (Ag), M.V.Sc. and Ph.D. degrees were started in 1961, 1962 and 1965 respectively. On the recommendation of the Second National Education Commission (1964-66) headed by Dr. D.S. Kothari, the then Chairman of the University Grants Commission, one Agricultural University in each State was established. The State Agricultural Universities (SAUs) were established in India as an integral part of the National Agricultural Research System to give the much needed impetus to Agriculture Education and Research in the Country. As a result the Kerala Agricultural University (KAU) was established on 24th February 1971 by virtue of the Act 33 of 1971 and started functioning on 1st February 1972. The Kerala Agricultural University is the 15th in the series of the SAUs. In accordance with the provisions of KAU Act of 1971, the Agricultural College and Research Institute at Vellayani, and the College of Veterinary and Animal Sciences, Mannuthy, were brought under the Kerala Agricultural University. In addition, twenty one agricultural and animal husbandry research stations were also transferred to the KAU for taking up research and extension programmes on various crops, animals, birds, etc. During 2011, Kerala Agricultural University was trifurcated into Kerala Veterinary and Animal Sciences University (KVASU), Kerala University of Fisheries and Ocean Studies (KUFOS) and Kerala Agricultural University (KAU). Now the University has seven colleges (four Agriculture, one Agricultural Engineering, one Forestry, one Co-operation Banking & Management), six RARSs, seven KVKs, 15 Research Stations and 16 Research and Extension Units under the faculties of Agriculture, Agricultural Engineering and Forestry. In addition, one Academy on Climate Change Adaptation and one Institute of Agricultural Technology offering M.Sc. (Integrated) Climate Change Adaptation and Diploma in Agricultural Sciences respectively are also functioning in Kerala Agricultural University.

Browse

20202
Reset filters
Subject: Agronomy × Author: Anupama, A × End date: 2022 × Start date: 2020 × Type: Thesis × Thesis Type: M.Sc ×
Reset filters

Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    ThesisItemOpen Access
    Organic nutrition in baby corn (Zea mays L.)
    (Department of Agronomy, College of Agriculture, Vellayani, 2020) Anupama, A; KAU; Rajasree, G
    The investigation entitled “Organic nutrition in baby corn (Zea mays L.)” was conducted at College of Agriculture, Vellayani, Thiruvananthapuram during 2018-20 to study the influence of organic nutrition on growth, yield, quality and economics of cultivation of baby corn (Zea mays L.). The field experiment was conducted during Kharif 2019 (May to September) at the Instructional Farm, College of Agriculture, Vellayani. The experiment was laid out in Randomized Block Design with 10 treatments replicated thrice. The treatments were T1- vermicompost, T2- coir pith compost, T3- poultry manure, T4- in situ green manuring with cowpea + vermicompost application, T5- in situ green manuring with cowpea+ coir pith compost application, T6- in situ green manuring with cowpea+ poultry manure application, T7- PGPR mix I + vermicompost, T8- PGPR mix I + coir pith compost, T9- PGPR mix I + poultry manure and T10- 135:65:45 kg NPK ha-1 as inorganic fertilizers (control). Organic sources were applied as basal on nitrogen equivalent basis as per the treatments. For in situ green manuring, cowpea was raised and incorporated at 50 per cent flowering stage and sowing of baby corn was done two weeks after incorporation. The PGPR mix I was applied as seed treatment @ 30 g kg -1 followed by soil application @ 110g m2 area at sowing and at 15 DAS. The results of the study revealed that the growth characters such as plant height, leaves per plant and LAI were higher in T9 which was on par with T10. The duration for 50 per cent tasseling was less in T3 and T6 while for 50 per cent silking, the duration was less in T6. The treatment T4 recorded higher dry matter production and the same treatment produced higher cob length and cob weight with husk and was on par with T10. The cob yield with husk (6.33 t ha-1) and marketable cob yield were found to be higher in T6 (1.96 t ha-1). Comparison between organic and inorganic treatments revealed the superiority of the inorganic treatment (T10) in producing higher marketable cob yield and green stover yield. The treatment T9 recorded the highest total soluble sugar content while T6 recorded the highest ascorbic acid content. Among organic nutrition treatments, T1 recorded higher N uptake, T3 recorded higher P uptake and T5 recorded higher K uptake at harvest. Compared to organic treatments, the inorganic nutrition (T10) resulted in more N and P uptake though T5 recorded K uptake comparable with T10. The N, P and K content in soil after the experiment were the highest in treatments T6, T9 and T7, respectively. Bacterial count and Azospirillum count of soil were the highest in treatment T9, while the fungal count and phosphobacterial count were the highest in treatment T7. The treatments T7 and T9 produced higher organoleptic score for fresh baby corn and baby corn in storage upto 6 days. The organoleptic score was the lowest in T10. The economic analysis revealed the superiority of treatment T6 in terms of net income (₹ 340996 ha-1) and benefit: cost ratio (3.06). The results of the study revealed that in situ green manuring along with application of poultry manure (T6) was the most suited organic nutrition practice for baby corn, for higher cob yield with husk, marketable cob yield, net income and benefit: cost ratio and had reasonably higher consumer acceptance. സംഗ്രഹം പിഞ്ചുച ോളത്തിലെ ജൈവചപോഷണം എന്ന വിഷയത്തിൽ ഒരു പഠനം 2018-20 കോെയളവിൽ ലവള്ളോയണി കോർഷികചകോചളൈിൽ നടന്നു. പിഞ്ചുച ോളത്തിന്ലെ വളർച്ച, ഉത്പോദക്ഷമത, സംഭരണകോെോവധി രുണചമന്മ, ആദോയം എന്നിവയിൽ ജൈവചപോഷക പരിപോെന രീതികളുലട സവോധീനം മനസിെോക്കുക എന്ന െക്ഷയചത്തോലടയോണ് ഗ്പസ്തുത പഠനം നടത്തിയത്. ലവള്ളോയണി കോർഷികചകോചളൈിലെ ഇൻസ്ഗ്ടക്ഷണൽ ഫോമിൽ 2019 ലമയ് - ലസപ്റ്റംബർ കോെയളവിെോണ് ഫീൽഡ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. സങ്കരയിനത്തിൽലപട്ട G 5414 എന്ന പിഞ്ചുച ോള ഇനമോണ് ഗ്പസ്തുത പരീക്ഷണത്തിന് ഉപചയോരിച്ചത്. െോൻഡജമസ്ഡ് ചലോക്ക് ഡിജസൻ എന്ന സ്റ്റോറിസ്റ്റിക്കൽ പഠനരീതിയോണ് അവെംബിച്ചത്. ഈ രീതിയിൽ 10 പഠനമുെകൾ 3 തവണ ആവർത്തിച്ചോണ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. ടി 1 - മണ്ണിര കചപോസ്റ്റ്, ടി 2- കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റ് , ടി 3- ചകോഴിവളം , ടി 4- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും മണ്ണിര കചപോസ്റ്റും , ടി 5- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റും, ടി 6- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും ചകോഴിവളവും, ടി 7- മണ്ണിര കചപോസ്റ്റും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും ടി 8- കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും, ടി 9- ചകോഴിവളവും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും ടി 10- 135:65:45 കിചെോഗ്രോം എൻ പി ലക ഒരു ലഹക്ടെിന് (രോസവളങ്ങൾ) എന്നീ പഠനമുെകൾ ഉപചയോരിച്ചോണ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. ജൈവചഗ്സോതസുകൾ ജനഗ്ടൈന് തുെയമോയ അളവിൽ അടിവളമോയി ഗ്പചയോരിച്ചു. പച്ചിെവള ഗ്പചയോരത്തിനോയി വളർത്തിയ പയർ 50 രതമോനം പൂവിട്ടചപോൾ മണ്ണിൽ സംചയോൈിപിക്കുകയും രണ്ടോഴ് ക്കു ചരഷം പിഞ്ചുച ോളം വിതയ്ക്കുകയും ല യ്തു. ചകോഴിവളവും ൈീവോണുവളവും (പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1) ജൈവവളമോയി നൽകിയചപോൾ (ടി9) വളർച്ചോഗ്പതീകങ്ങളോയ ല ടിയുലട ഉയരം, ഇെകളുലട എണ്ണം, എന്നിവ കൂടുതെോലണന്നും ഇത് രോസവളഗ്പചയോരത്തിന് (ടി10) ഒപമോലണന്നും പഠനഫെങ്ങൾ വയക്തമോകുന്നു. പിഞ്ചുച ോളത്തിന്ലെ വിളവ് (6.33 ടൺ ലഹക്ടർ-1), വിപണന ചയോരയമോയ വിളവ് ( 1.96 ടൺ ലഹക്ടർ-1) എന്നിവ പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരം നടത്തുകയും ചകോഴിവളം നൽകുകയും ല യ്തചപോൾ (ടി 6) കൂടുതെോണ് എന്ന് കലണ്ടത്തി. ജൈവ അജൈവ രീതികൾ തോരതമയം ല യ്തചപോൾ ഉയർന്ന വിപണന ചയോരയമോയ പിഞ്ചുച ോള വിളവും തീറപുൽ വിളവും നൽകുന്നതിൽ രോസവളഗ്പചയോര രീതികൾ (ടി 10) മുന്നിട്ടു നിന്നതോയി കണ്ടു. ജൈവവളചത്തോലടോപം മിഗ്തസൂക്ഷ്മോണുക്കളുലട ഉപചയോരം മണ്ണിന്ലെ ചപോഷകരുണവും (എൻ, പി, ലക അളവ്) സൂക്ഷ്മോണുക്കളുലട എണ്ണവും വർധിപിക്കുന്നതോയി കലണ്ടത്തോൻ കഴിഞ്ഞു. മിഗ്തസൂക്തമോണുക്കചളോലടോപം ചകോഴിവളചമോ മണ്ണിര കചപോചസ്റ്റോ നൽകുചപോൾ ഉയർന്ന സംഭരണകോെോവധിയും രുണചമന്മയും ഉള്ള പിഞ്ചുച ോളം െഭിക്കുന്നതോയി മനസിെോക്കോൻ കഴിഞ്ഞു. സോപത്തിക വിരകെനത്തിൽ ഉയർന്ന അറോദോയം (ലഹക്ടെിന് 340996 രൂപ), വരവ്:ല െവ് അനുപോതം (3.06) എന്നിവ ടി 6 പഠനമുെയിൽ ലമച്ചമോയി കോണലപട്ടു. പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരം ല യ്യുകയും ഒപം ചകോഴിവളം അടിവളമോയി നൽകുകയും ല യ്യുന്നതോണ് പിഞ്ചുച ോളത്തിന് ഏറവും അനുചയോൈയമോയ ജൈവ വള ഗ്പചയോര രീതിലയന്ന് രീതിലയന്ന് പഠനഫെങ്ങൾ ലതളിയിച്ചു.
  • Thumbnail Image
    ThesisItemOpen Access
    Organic nutrition in baby corn (Zea mays L.)
    (Department of Agronomy, College of Agriculture, Vellayani, 2020) Anupama, A; KAU; Rajasree, G
    The investigation entitled “Organic nutrition in baby corn (Zea mays L.)” was conducted at College of Agriculture, Vellayani, Thiruvananthapuram during 2018-20 to study the influence of organic nutrition on growth, yield, quality and economics of cultivation of baby corn (Zea mays L.). The field experiment was conducted during Kharif 2019 (May to September) at the Instructional Farm, College of Agriculture, Vellayani. The experiment was laid out in Randomized Block Design with 10 treatments replicated thrice. The treatments were T1- vermicompost, T2- coir pith compost, T3- poultry manure, T4- in situ green manuring with cowpea + vermicompost application, T5- in situ green manuring with cowpea+ coir pith compost application, T6- in situ green manuring with cowpea+ poultry manure application, T7- PGPR mix I + vermicompost, T8- PGPR mix I + coir pith compost, T9- PGPR mix I + poultry manure and T10- 135:65:45 kg NPK ha-1 as inorganic fertilizers (control). Organic sources were applied as basal on nitrogen equivalent basis as per the treatments. For in situ green manuring, cowpea was raised and incorporated at 50 per cent flowering stage and sowing of baby corn was done two weeks after incorporation. The PGPR mix I was applied as seed treatment @ 30 g kg -1 followed by soil application @ 110g m2 area at sowing and at 15 DAS. The results of the study revealed that the growth characters such as plant height, leaves per plant and LAI were higher in T9 which was on par with T10. The duration for 50 per cent tasseling was less in T3 and T6 while for 50 per cent silking, the duration was less in T6. The treatment T4 recorded higher dry matter production and the same treatment produced higher cob length and cob weight with husk and was on par with T10. The cob yield with husk (6.33 t ha-1) and marketable cob yield were found to be higher in T6 (1.96 t ha-1). Comparison between organic and inorganic treatments revealed the superiority of the inorganic treatment (T10) in producing higher marketable cob yield and green stover yield. The treatment T9 recorded the highest total soluble sugar content while T6 recorded the highest ascorbic acid content. Among organic nutrition treatments, T1 recorded higher N uptake, T3 recorded higher P uptake and T5 recorded higher K uptake at harvest. Compared to organic treatments, the inorganic nutrition (T10) resulted in more N and P uptake though T5 recorded K uptake comparable with T10. The N, P and K content in soil after the experiment were the highest in treatments T6, T9 and T7, respectively. Bacterial count and Azospirillum count of soil were the highest in treatment T9, while the fungal count and phosphobacterial count were the highest in treatment T7. The treatments T7 and T9 produced higher organoleptic score for fresh baby corn and baby corn in storage upto 6 days. The organoleptic score was the lowest in T10. The economic analysis revealed the superiority of treatment T6 in terms of net income (₹ 340996 ha-1) and benefit: cost ratio (3.06). The results of the study revealed that in situ green manuring along with application of poultry manure (T6) was the most suited organic nutrition practice for baby corn, for higher cob yield with husk, marketable cob yield, net income and benefit: cost ratio and had reasonably higher consumer acceptance. സംഗ്രഹം പിഞ്ചുച ോളത്തിലെ ജൈവചപോഷണം എന്ന വിഷയത്തിൽ ഒരു പഠനം 2018-20 കോെയളവിൽ ലവള്ളോയണി കോർഷികചകോചളൈിൽ നടന്നു. പിഞ്ചുച ോളത്തിന്ലെ വളർച്ച, ഉത്പോദക്ഷമത, സംഭരണകോെോവധി രുണചമന്മ, ആദോയം എന്നിവയിൽ ജൈവചപോഷക പരിപോെന രീതികളുലട സവോധീനം മനസിെോക്കുക എന്ന െക്ഷയചത്തോലടയോണ് ഗ്പസ്തുത പഠനം നടത്തിയത്. ലവള്ളോയണി കോർഷികചകോചളൈിലെ ഇൻസ്ഗ്ടക്ഷണൽ ഫോമിൽ 2019 ലമയ് - ലസപ്റ്റംബർ കോെയളവിെോണ് ഫീൽഡ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. സങ്കരയിനത്തിൽലപട്ട G 5414 എന്ന പിഞ്ചുച ോള ഇനമോണ് ഗ്പസ്തുത പരീക്ഷണത്തിന് ഉപചയോരിച്ചത്. െോൻഡജമസ്ഡ് ചലോക്ക് ഡിജസൻ എന്ന സ്റ്റോറിസ്റ്റിക്കൽ പഠനരീതിയോണ് അവെംബിച്ചത്. ഈ രീതിയിൽ 10 പഠനമുെകൾ 3 തവണ ആവർത്തിച്ചോണ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. ടി 1 - മണ്ണിര കചപോസ്റ്റ്, ടി 2- കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റ് , ടി 3- ചകോഴിവളം , ടി 4- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും മണ്ണിര കചപോസ്റ്റും , ടി 5- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റും, ടി 6- പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരവും ചകോഴിവളവും, ടി 7- മണ്ണിര കചപോസ്റ്റും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും ടി 8- കിരിചച്ചോർ കചപോസ്റ്റും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും, ടി 9- ചകോഴിവളവും പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1 ൈീവോണുവള ഗ്പചയോരവും ടി 10- 135:65:45 കിചെോഗ്രോം എൻ പി ലക ഒരു ലഹക്ടെിന് (രോസവളങ്ങൾ) എന്നീ പഠനമുെകൾ ഉപചയോരിച്ചോണ് പരീക്ഷണം നടത്തിയത്. ജൈവചഗ്സോതസുകൾ ജനഗ്ടൈന് തുെയമോയ അളവിൽ അടിവളമോയി ഗ്പചയോരിച്ചു. പച്ചിെവള ഗ്പചയോരത്തിനോയി വളർത്തിയ പയർ 50 രതമോനം പൂവിട്ടചപോൾ മണ്ണിൽ സംചയോൈിപിക്കുകയും രണ്ടോഴ് ക്കു ചരഷം പിഞ്ചുച ോളം വിതയ്ക്കുകയും ല യ്തു. ചകോഴിവളവും ൈീവോണുവളവും (പി ൈി പി ആർ മിഗ്രിതം 1) ജൈവവളമോയി നൽകിയചപോൾ (ടി9) വളർച്ചോഗ്പതീകങ്ങളോയ ല ടിയുലട ഉയരം, ഇെകളുലട എണ്ണം, എന്നിവ കൂടുതെോലണന്നും ഇത് രോസവളഗ്പചയോരത്തിന് (ടി10) ഒപമോലണന്നും പഠനഫെങ്ങൾ വയക്തമോകുന്നു. പിഞ്ചുച ോളത്തിന്ലെ വിളവ് (6.33 ടൺ ലഹക്ടർ-1), വിപണന ചയോരയമോയ വിളവ് ( 1.96 ടൺ ലഹക്ടർ-1) എന്നിവ പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരം നടത്തുകയും ചകോഴിവളം നൽകുകയും ല യ്തചപോൾ (ടി 6) കൂടുതെോണ് എന്ന് കലണ്ടത്തി. ജൈവ അജൈവ രീതികൾ തോരതമയം ല യ്തചപോൾ ഉയർന്ന വിപണന ചയോരയമോയ പിഞ്ചുച ോള വിളവും തീറപുൽ വിളവും നൽകുന്നതിൽ രോസവളഗ്പചയോര രീതികൾ (ടി 10) മുന്നിട്ടു നിന്നതോയി കണ്ടു. ജൈവവളചത്തോലടോപം മിഗ്തസൂക്ഷ്മോണുക്കളുലട ഉപചയോരം മണ്ണിന്ലെ ചപോഷകരുണവും (എൻ, പി, ലക അളവ്) സൂക്ഷ്മോണുക്കളുലട എണ്ണവും വർധിപിക്കുന്നതോയി കലണ്ടത്തോൻ കഴിഞ്ഞു. മിഗ്തസൂക്തമോണുക്കചളോലടോപം ചകോഴിവളചമോ മണ്ണിര കചപോചസ്റ്റോ നൽകുചപോൾ ഉയർന്ന സംഭരണകോെോവധിയും രുണചമന്മയും ഉള്ള പിഞ്ചുച ോളം െഭിക്കുന്നതോയി മനസിെോക്കോൻ കഴിഞ്ഞു. സോപത്തിക വിരകെനത്തിൽ ഉയർന്ന അറോദോയം (ലഹക്ടെിന് 340996 രൂപ), വരവ്:ല െവ് അനുപോതം (3.06) എന്നിവ ടി 6 പഠനമുെയിൽ ലമച്ചമോയി കോണലപട്ടു. പയർ ഉപചയോരിച്ചു പച്ചിെവള ഗ്പചയോരം ല യ്യുകയും ഒപം ചകോഴിവളം അടിവളമോയി നൽകുകയും ല യ്യുന്നതോണ് പിഞ്ചുച ോളത്തിന് ഏറവും അനുചയോൈയമോയ ജൈവ വള ഗ്പചയോര രീതിലയന്ന് രീതിലയന്ന് പഠനഫെങ്ങൾ ലതളിയിച്ചു.